De Meisjes liggen een uurtje te slapen. Even een momentje voor mezelf. Ik wist natuurlijk van te voren dat het druk is zo'n eerste periode met 2 kinderen. Iedereen "waarschuwde" me er voor. Jaha alsof dat me zou tegen houden haha. Echt niet. Het hoort er gewoon bij!
Wennen aan elkaar, bioritmes, voeding, verzorging, bemiddelen tussen zussen, papieren regelen, bellers, bezoekers, allerlei andere verplichtingen. Geen kraamhulp natuurlijk ;-)
Nu terugkijkend beseffen we wat een heerlijke rustige "kraamtijd" we hebben gehad in China. In het hotel kan je gewoon aanschuiven aan tafel, je hoeft niet te koken, boodschappen te halen, afruimen opruimen, wassen enzv.
Het ont-jetlaggen wil nog niet zo erg lukken. Ernst en ik zijn beiden erg moe. t'Kan ook zijn van de afgelopen tijd en spanningen die eruit komen. Zo ervaren we het overigens niet echt hoor maar dat zou ook kunnen. Wij denken zelf toch de jetlag en nog steeds om 04.00 uur ontbijten...geeft wel zeeen van tijd. Maar alles met z'n viertjes. 's'Avonds zijn wij om 19.00 uur zo moe dat we gewoon weer met z'n allen gaan slapen. Elke dag een beetje beter.
Jinke en Yasmin kunnen met elkaar lachen maar inmiddels ook al behoorlijk strijden om aandacht. Yasmin duwt Jinke gewoon weg als die ook op schoot wil haha en Jinke pakt "haar"speelgoed af van Yasmin wat een flinke huilbui teweeg brengt bij Yasmin. Jinke wil ook graag flesjes melk en op schoot. Liefst als Yasmin net de fles krijgt. Moeilijk voor haar! Gelukkig heeft ze s'morgens school. Morgen is er carnaval op school. Ernst gaat mee helpen. Hij denkt erover zijn oude marinierspak aan te trekken. Stiekem verdenk ik hem ervan dat hij er gewoon weer "strak"bij wil lopen. Mijn officier and a gentlemen ;-) Jinke gaat natuuuurlijk in d'r zuurstokroze prinsessenoutfit...
Yasmin eet goed. Het zijn nog steeds potjes van 6 mnd of door mij vers gekookte witlof maar dan echt helemaal fijn gemalen zonder klontjes. Ach het komt wel goed. Ze deukt heel mooi uit. Soms zelfs een mooi rond buikje.
Vanmorgen ben ik een uurtje boodschappen gaan doen zonder Yasmin. (da's al een raar gevoel voor mij) Ernst was thuis en toen ik terug kwam was haar glimlach en enthousiaste blije gedrag goud waard.
Marlies