Verjaardag in zicht...

Hoi hoi,

Drukke Betje nog steeds aan het woord hier....

Jinke heeft vanmiddag haar verjaardagsfeestje. A.s. vrijdag wordt ze 5 jaar. Een hele hand vol zoals ze zelf zegt. Beetje gespannen voor het feestje natuurlijk. Jinke dan he...of ik? Nee haha.

Wel een beetje gespannen hoe Yasmin al deze drukte gaat "overleven". Ze is alweer een dag of twee niet lekker met s'avonds hoge koorts. t'Keeltje ruikt weer ontstoken. Ze eet nu al twee dagen wat minder en wordt dan snel zo licht als een veertje. Is wel makkelijk met tillen (want ze wil alleen maar gedragen worden ) maar ik geloof niet dat dit echt de bedoeling is...

De 29 ste naar het "consternatie" buro. BMR prik moet gehaald worden en er heerst hier nu een bof-epidemie. We hebben het rapport van de kinderarts ontvangen en dat zag er goed uit. Ja het woord onderstimulatie en achterstand staat er meerdere keren in en dat is niet echt leuk om te lezen maar...al met al gaat het best goed. Ze zit qua lengte/gewicht/ontwikkeling niet heel erg onder de nederlandse standaard maten. Wel lichte bloedarmoede maar ik denk zelf dat dit inmiddels door de huidige voeding te verwaarlozen is.

Buurvrouw Anna met 5 weken oude baby Mira was op bezoek. Yasmin reageerde wel zooo hardstikke goed wat betreft de hechting. Ik nam baby Mira even op de arm en Yasmin had gelijk zoiets van : He he mijn moeder.. boos, angstig en afwerend kijken..Ik blijf tegen haar praten dit is de baby van Anna wat is ze klein en lief he! Yasmin voelde zich kennelijk gerustgesteld en had door dat baby Mira niet in ons huis blijft wonen en haar mama's aandacht opeist. Zit ik heel even op de bank met Mira komt Yasmin zelf superschattig naast me zitten met haar eigen babypop. Net als mama. Ik ben dan zo ongelooflijk trots op haar!

Net als gisteravond trouwens. Voor het eerst een plas op de wc!!

Ja ja ik weet ook wel... waar gaat dit allemaal over haha. Maar in huize Venema zijn dit soort berichten groot nieuws!

Nou het zieke kruimeltje vraagt weer aandacht. Nog gauw even wat foto's plaatsen en weer aan de bak en genieten.

Ps.. foto van Jinke is in papa 's jas en pet. Stoer mensje he! Daar komt ze dan zelf mee schaterlachend om het hoekje stappen. Wij ook helemaal de slappe lach. Yasmin snapt er niets van maar lacht gezellig mee...

Groetjes Marlies

Voor het eerst naar zee "die" "die".

Het leek vandaag wel vakantie! We besloten vanmorgen zo maar om naar het strand te gaan en na afloop een kopje thee bij "suikertante en oom" Ylse en Erik te drinken. We zijn van plan om de zomervakantie 2 weken naar Katwijk aan zee te gaan in de caravan van mijn ouders. Dus een dagje strand is alvast een voorproefje!

En wat was een heerlijk dagje. In de duinpan zelfs een beetje kunnen zonnen. De meisjes lekker tutten met zand. Yasmin vond de zee duidelijk indrukwekkend en wees steeds naar de zee en zei: "Die" "die".

Na afloop naar Kaag eiland voor een bakje koffie. Het ging heel goed met Yasmin en we zijn zelfs gebleven voor een overheerlijk pannekoekje. Tante Ylse was weer naar Shanghai gevlogen en had weer leuke gezellige en nuttige kadootjes voor de meisjes. Jinke zei vooraf al dat tante Ylse maar op haar partijtje moest komen..hmmhmm de slimmerik..die denkt weer drie stappen vooruit. Vanmorgen wilde Jinke trouwens exact weten hoeveel nachtjes nog slapen voor de verjaardag...we gaan maar een afstreepkalender maken. Misschien dat het dan wat minder spannend is.

Het project Couscous en appelmoes op Jinke d'r school is, wat de presentatie China betreft, een beetje geflopt. Ik had toch verschillende avonden gewerkt en een mooie powerpoint-presentatie in elkaar gedraaid...helaas niet op papier ...doet die oude computer op school het niet en moest ik dus ouderwets uit het bolletje vertellen. HELP. Ik voelde me na afloop zoals je je voorbereidt op een wedstrijd en dan alleen maar in de laatste minuut even mee mag doen. Echt een gemiste kans om te vertellen over China en hele mooie plaatjes te laten zien. Wel e.e.a. verteld natuurlijk maar zo zat het niet in mijn hoofd. ;-(

Tevens 10 min gesprek gehad op school over Jinke...gaat prima. Gelukkig. We merken dat ze zich wentelt in het "kind-zijn" en zich minder spiegelt aan mij. Alle moeilijk werkjes doet ze feilloos maar ze gaat ze niet (meer) zelf opzoeken. Ze coordineert graag de poppenhoek en doet de rollenverdeling (lees=bazig haha)Heerlijk toch!

Yasmin heeft meer en meer kleine driftbuitjes. We beschouwen dit al een zeer goed teken. Ze brabbelt wat meer en begint nu ook wat te mopperen als we haar naar bed hebben gebracht. Het vertrouwen groeit goed.

Van de week was het ineens zo stilletjes in de voorkamer dat ik maar even ging kijken. Meestal speelt ze rondom mij of zit ze op de aanrecht als ik in keuken ben.... Affijn ik kijk om het hoekje...zit daar een heel guitig ijverig meisje op de grote blauwe stoel. Papier op schoot, stiften van Jinke in de aanslag of eigenlijk al volop in gebruik...op haar gezicht, op haar maillot, op haar handjes, haar broek en zo waar ook op het papier. Trotse blik erbij!! Ik ook trots en blij (dat het niet op de muren zat ;-)

Gisteren heeft Yasmin Ernst en mij buiten het huis gesloten. Ze weet hoe de onderste knip dicht moet van de achterdeur. Door het raam kijken en lachen en om "Mama" roepen. Gelukkig was Jinke ook binnen en kon die de knip er weer af halen. Okeeee dit moeten we onhouden...

Ernst moest voor zijn werk naar Antwerpen en de meisjes hebben hem 2 nachten niet gezien. Yasmin is de eerste avond 4 keer wakker geworen. De volgende ochtend eenmaal beneden stond ze gelijk voor het raam aan de vensterbank "paba""paba". Zo aandoenlijk.

Maar toen Ernst er weer was toonde ze zich (terrecht natuurlijk) zeer beledigd. t'Kostte Ernst weer een dag of 2 om het vertrouwen terug te winnen.

Als ik even naar de garage moet om wat te pakken zeg ik dat altijd. Nu was Ernst thuis en hield Yasmin tegen om mee te lopen. Kom ik terug van de garage en ben ik misschien 30 sec weggeweest. Krijg ik me daar een onthaal..."heeeee mama" en een dikke kus en omarming. Jaha het leek wel of ik op een wereldreis geweest was. Stiekem vind ik het op zulke momenten natuurlijk heerlijk dat ze me zo onthaald en zo blij is om me weer te zien. Zelfs na een "hele halve" minuut. De andere kant snappen jullie dan misschien ook wel..het is soms doodvermoeiend dat je dochters welzijn en veiligheidsgevoel afhangt van jou aanwezigheid. Ik ben benieuwd wanneer ik weer kan plassen met de wc-deur dicht haha.

Tjonge jonge wat heb ik zin in mooi weer. Hebben jullie dat nu ook. Ik ben de regen zo zat. Ik wil naar buiten met de kids.

Doeg Marlies