De laatste...

Lieve mensen,

Na lang wikken en wegen heb ik besloten om te stoppen met het bloggen. Het schrijven van de stukjes heb ik met veel plezier gedaan. Al teruglezende zit ik te genieten van mijn eigen hersenspinsels. (En me te ergeren aan mijn vele schrijffouten vanwege tijdgebrek voor na/controle;-)

Ik geniet nog steeds van het hechtings/proces wat Yasmin met glans aan het doorlopen is.

Het praten wat nu duidelijk met grote sprongen vooruit gaat. Fysiek gaat ze ook als een speer. Fietsen rennen klimmen klauteren enzv. Ze draagt nu kledingmaat 92 en is 12 kilo zwaar. Voor de nederlandse maatvoering òndermaats`maar als je weet wat ze in 9 mnd is aangekomen en gegroeid dan kunnen we niet anders dan apetrots zijn. Ze eet als een bouwvakker. Ze gaat met plezier naar de peuterspeelzaal en sinds vorige week durft ze alleen te blijven bij juf `swase` en de kindjes. Ze heeft voldoende vertrouwen in zichzelf en in het feit dat ik haar kom ophalen. Ze ontwikkelt zich op alle fronten meer dan prima! Yasmin is nu 9 mnd thuis. Voor vele anderen slechts de duur van een zwangerschap.

De `zwangerschapstijd` heeft bij ons heeft vele jaren geduurd. Meer een soort multi/olifantendracht...Het voelde destijds zo of mijn leven een jaar of tien`on hold`is geweest. Wachten wachten en nog eens wachten. Eerst van maand naar maand. Dan van ziekenhuis onderzoek naar ivf onderzoek. Vervolgens oudercursus van de Via, een grote papieren toestand voor de adoptie, onderzoeken door de kinderbescherming en weer wachten wachten wachten. Vergeet tussendoor niet een stuk rouwverwerking voor het niet krijgen van een biologisch eigen kindje. Alternatief geneeskunde-mannetje hier, therapietje daar ach ach een mens doet wat he. Nu terug kijkende en wetende wat ik nu weet en voel zou ik een aantal zaken waarschijnlijk anders gedaan hebben. Het hele ziekenhuisverhaal had ik in ieder geval overgeslagen. Wat een ellende was dat. Wat zonde allemaal van die jaren, de stress en mijn hormoon-getergde lijf. Kennelijk moesten we dit ´doorleven`. Had ik misschien wat te leren. Ook deze gedachtes loslaten joh ! Toch zou ik het echt allemaal weer doen voor hetzelfde eindresultaat...Jinke Jiang Zhuang en Yasmin Shao Yin!

Wij zijn zo dankbaar en gelukkig met onze kinderen ons gezin en elkaar. Ze hadden ons niet meer `eigen` kunnen zijn dan dat ik ze zelf gebaard zou hebben. Beter passend had ik niet kunnen wensen. Als het anders was hadden we daar ook gewoon mee gedeald maar zo voelt het nu eenmaal. Als we dat ziekenhuis gedeelte hadden overgeslagen hadden we een stuk jongere ouders kunnen zijn. Daarintegen minder `wijs` en voorbereid ...ach je maakt je maakt je zelf wat wijs he.

Voor onze kinderen blijft de adoptie hun hele leven een soort pad wat ze lopen. Een pad wat soms hun gewone levenspad kruist of ernaast loopt maar altijd in de buurt is. Een lot wat zwaar is. Zij hebben daar niet voor gekozen. Een rugzak met extra emoties. Had ik deze kinderen maar zelf gebaard. Dan had ik ze dat kunnen besparen. Hadden ze gewoon basisveiligheid gehad. Daarom zijn de programma´s van Spoorloos zo enorm populair. Iedereen kan zich identificeren met het niet weten van je geen bio/moeder. We hebben namelijk allemaal een moeder. Soms wel twee zoals Jinke dat zegt..haar chinese moeder en haar echte mama Marlies. Het is een heel primair instinktief gevoel. Wat is dan je echte mama. De mama die voor je zorgt. De chinese moeder is de vrouw waarbij je 9 maanden in de buik hebt gezeten. Simpel toch.

De meisjes hebben wel adoptie/gerelateerde issues. We hopen hen naar beste vermogen in te kunnen blijven steunen.

We hopen hen tot gezonde gelukkige mensen te zien opgroeien. We zullen het maximale geven en doen om hen daar in te begeleiden.

Ik ben dit stuk aan het schrijven en de meisjes zijn hier `moedertje en kind`aan het spelen. We horen onszelf soms terug in de uitspraken tussen de meiden tijdens het spelen. Dingen die ze doen of de manier waarop ze iets oplossen of ruzie maken. Soms vergeet ik dat ze geadopteerd zijn. Zo eigen en gewoon is het dan. Soms zie ik het ineens in een blik van andere mensen die ons aankijken en jij jezelf ziet door hun ogen. Door uiterlijke verschillen duidelijk 2 geadopteerde kinderen. Soms zie ik het zelf even..zo maar uit het niets...twee van die mooie chinese koppies met pikzwarte haren en dan denk ik oh ja het is geen feest van herkenning zoals bij bio kids maar een feest van ontdekking bij deze twee prachtmensjes, onze dappere sterke dochters!

Ik wil een ieder bedanken voor de steun, begrip en het meeleven in het afgelopen jaar en soms jaren. We zijn compleet. Het is goed zo.

Ernst Jinke Yasmin Marlies

Een bijzondere week

Afgelopen week was het een bijzondere week. Jinke heeft op school een liedje geleerd om te zingen tijdens de doop van haar zus. Op school zijn ze heel goed in gehaakt op de doop van Yasmin en Luco de kleine broer van een klasgenoot van Jinke. Samen dus goed geoefend en uitleg gekregen over het dopen.

Gisteren was het zover en het was echt hele fijne goede warme gezellige dienst (vonden wij).

Jongeren koor zong mee en mooi. Opkomst van familie vrienden en bekenden was TOP en onverwacht. We hebben het echt fijn gevonden. Er ontgaat je ook meer dan we wilden maar dat schijnt zo te werken als je op 2 kindjes tegelijkertijd moet letten en allerlei ceremonies moet uitvoeren. ;-)

Afgelopen donderdag kwamen we er via de Gaozhou lijst (internationale internetsite van alle geadopteerde uit hetzelfde tehuis) achter dat Yasmin ook in de verkeerde periode de besmette melkpoeder heeft gedronken. Jullie hebben waarschijnlijk wel de koppen in de kranten hierover gelezen...

Yasmin heeft Shengyuan melk gedronken en dat type melkformula staat op #3 van de besmette melkpoeders.

Nu is ze hardstikke gezond (op de keel neus en oren na) dus ik verwacht geen problemen maar ik wilde toch dat de huisarts dit in haar dossier plaatst, zodat ze daar ook aan denken mocht er iets mis gaan.

Hij vond het verstandig om toch weer bloed te prikken om zo te kijken of haar nieren goed functioneren. Wel is Yasmin een echte nat-nek en drinkt erg veel als ze de kans krijgt. Dit in tegenstelling tot Jinke dus ik vond dat eigenlijk heel positief dat ze veel drinkt. Maar nu staat dat vele drinken in een keer ander daglicht.

De gevolgen van de besmette melk drinken kunnen leiden tot nierstenen of nierfalen. Ook wordt het inmuunsysteem aangetast. Heftig dus.

Maar d'r plasjes zien er heel mooi licht uit. Geen bloed erbij enzv. Ze kan d'r plas lang ophouden het het doet geen pijn. Allemaal prima... dus geen rede tot paniek maar wel een heel vervelend idee.

En ik ben BOOS op die corrupte lui in China die gewoon kunststof in de melkpoeder doen van de meest kwetsbare bevolkingsgroep ter wereld..baby's. Zijn ze helemaal gek geworden, geldbelust en belazerd! Het kunststof zorgt ervoor dat het lijkt als de melk heel proteine rijk is. Jaja GELD is wat telt! Aan al die baby's met nierstenen wordt niet gedacht. Toevallig weet ik hoe pijnlijk nierstenen kunnen zijn. Ik verzeker je dat het echt heel zeer doet!

Oke..het labformulier is in huis maar voor het laten prikken van Yasmin ben ik moed aan het verzamelen..dat wordt weer strijd en dikke tranen.

Zaterdag zijn we naar de reunie geweest van de vergunninghouder Kind en Toekomst. We zijn bewust heel vroeg gegaan. Zondag werd ook een drukke dag en ik wilde geen "day-after"van de reunie. Het was wel leuk juist zo rustig. Zo konden we op ons gemakkie Jinke laten schminken. Hebben we nog een chinese mevrouw gesproken die ook uit Guangdong kwam en Yasmin voor een Thaise aanzag! Ze heeft Yasmin aangsproken in het cantonees en of ze haar verstond!!! Echt wel!!Ze kroop helemaal achter mijn been. En natuurlijk Jia en Mika "life"gezien. (reisgenootjes uit Yasmin d'r groep) Was fijn om te zien hoe de kids zich zo goed ontwikkelen. Lisa Yu kort gezien (Reisgroep Jinke) die heeft nog 5 matchingsdagen te gaan voordat ze een voorstel krijgen van een "brusje".

Vreselijk spannend zo aan het einde van de wachttijd. Wat was dat ook een zware tijd.

Ik ben dan zo blij dat de meiden thuis zijn!

Nu liggen ze beiden uitgeteld op de bank Dora te kijken. Beetje sjaggie van het drukke weekend. Wat een rijkdom.

Marlies

Een VENEMA erbij!!

Yasmin heet nu officieel Yasmin Shao Yin Venema. Het heeft nogal lang geduurd allemaal. De rechtbank in Utrecht is druk. Het afronden van adoptieprocedures heeft geen prioriteit. Ik las de brief met de uitspraak en was in eerste instantie heel blij natuurlijk. Hehe eindelijk alles afgerond! Al verder lezende kreeg toch ik toch weer de balen. Er moet een rectificatie komen omdat Ernst zijn geboortedatum er niet goed in staat. Arrejakkesnogantoe moet je nu alles driedubbel controleren. Ja dus! Gatsie weer aan de slag..dus de advocaat Franken Koomen gebeld. Ja vervelend, ze hadden zelf de uitspraak nog niet binnen maar het zou direct geregeld worden. Nu heeft Ernst wel een bijzondere verjaarsdatum en dan zal de computer die wel automatisch op een andere datum geplaatst hebben. Hij is oudjaarsdag jarig..en stond op 3 januari..affijn. Dat kost me misschien een extra update/rapport schrijven aan China. Of de vergunninghouder neemt er genoegen mee en dat extra rapport hoeft niet. Misschien dat ik die eerst eens moet bellen..Die zijn alsmaar in gesprek...zoals gewoonlijk..Maar weet je ik ben al die papieren, het regelen en het gedoe allang zoooooo zat!!!

Zooo herkenbaar bij de vele andere wachtende ouders die daar nog middenin zitten. Wat echt verschrikkelijk zwaar is.. en dan ben ik aan het klagen over het `staartje`. Dus sorry daarvoor maar het moest even van me af geschreven.

Verder nieuws..Yasmin gaat naar de peuterspeelzaal. De eerste keer ben ik erbij gebleven en dat ging goed. De tweede en derde keer was het afscheid nemen voor Yasmin heel moeilijk. Erg bang en angstig. Ik kan je vertellen dat je dan thuis niet lekker zit als je zo´n hartverscheurend huilend meissie achterlaat. PSZ moet leuk zijn. Oefenen om met andere kinderen te spelen hoeft ze echt niet. Daar heeft ze 2,5 jr meer dan voldoende ervaring in gehad. Ze geniet van de aandacht van mij alleen. Dus dillema. Ik heb besloten nog even door te zetten en er wat langer bij te blijven. Nou ja het komt er op neer dat Yasmin kan gaan spelen en ik hulp/juf/moeder ben. Ook goed. Maar..stiekem hoopte ik op een uurtje voor mezelf..zit er voorlopig niet in.

Oppassen hebben we inmiddels ook 2 keer gedaan. Dit is beide keren niet zo goed verlopen. Beide meiden klaarwakker beneden. Voelen ze echt aan. Tja en dat was op zich die avond niet zo heel erg want ze gingen daarna toch slapen. Maar dan he...de vele avonden van het wantrouwen erna. Yasmin die groen van vermoeidheid ziet maar toch zeker wil weten dat je er bent. Heel lief zegt dat ik moet "titten" op de stoel. Vervolgens urenlang de clown uithangt om te zorgen dat ik haar aandacht geef. Hallo hallo, tus (kus) Hallo voetje (zwaaiend voetje door de spijltjes) en Jinke slapoe Jaha lieverd Jinke slaapt allang. Yasmin gaat nu ook lekker slapen. Mama blijft hier zitten tot ze een ons weegt. Echt waar lieverd.

Puur en alleen omdat we de domme fout gemaakt hebben allebei op dezelfde avond weg te willen....het vertrouwen moet weer worden opgebouwd. Daarnaast is ze bijna drie en weet prima hoe ze mij moet "bewerken" en "manipuleren". De kleine slimmerd. De reden waarom het, vanuit haar kant gezien, nodig is dat ze denkt deze middelen/kwaliteiten te moet inzetten vind ik jammer heel jammer. Eigen schuld dikke bult mama Marlies.

We zijn twee weken verder en het is nu 20.30 uur voordat ik naar beneden kan. Een uurtje chillen/zappen en dan ben ik zo moe dat ik zelf ook POB (plat op bed) ga.

Don't get me wrong het gaat overdag echt super met ons smurfje.

Vrijdagochtend doen we samen muziek op schoot en dat vind ze helemaal geweldig! Zingen dansen en na afloop ook nog even spelen.

Vandaag hebben we meegedaan aan de zeilregatta van Maurik. Niet met de Njord (is van staal en dus zwaar) maar met de Winddief (Raider 37 ft). Topdag. Prachtig nazomer weer. We hebben allemaal genoten. Ernst Paul en Bert deden het werk. Ik kon met de meiden genieten van het gevoel van vrijheid, zeilen, windje, competitie en de natuur. jaja Morgen graag weer zo'n dagje!

Volgende week zondag (28/9) om 14.30 uur wordt Yasmin gedoopt in de RK kerk Salvator in Veenendaal. Iedereen is van harte welkom bij deze dienst! Het is een doopdienstt met nog drie baby's die gedoopt worden en onder begeleiding van het jongerenkoor.

Ik vind het langzamerhand moeilijk worden om onderwerpen te zoeken om over te schrijven. Indien er mensen zijn die vragen hebben of ideeen laat het even weten. Misschien doe ik nog wat inspiratie op...vooralsnog gaat dit blog op een (nog) lager pitje ;-)

Schuitje varen, theetje drinken....

Wat was het prachtig weer afgelopen weekend. Ernst moest zaterdagmorgen vrienden helpen verhuizen, maar s'middags zijn we naar de boot gegaan. De boot ligt in Maurik. Nu moet je weten dat het daar erg druk kan zijn met bootjes in allerlei maten en soorten. Het lijkt de snelweg wel. Zeker als je op de atlantic gezeild hebt dan zijn dit wel heeeeel veel bootjes op een klein oppervlakte.

Maar als je iets verder vaart dan de andere bootjes tref je zowaar een pareltje van een ligplaats aan. Het leek de Zambezi rivier wel. Helemaal niemand en in alle rust voor anker. Nog een echte blauw ijsvogel gespot! De meisjes vonden het reuze leuk. Lekker scharrelen met papa aan de waterrand en zwemmen natuurlijk. Yasmin, die liever niet iets "vreemds" aan d'r voetjes voelt, heeft op de schouders bij papa gezeten. Hoog, droog en veilig daar houdt ons smurfje van.

Kliekje spaghetti opgewarmd op het spiritusfornuis. Het toilet is nu nog buiten gebruik (wordt gelukkig aan gewerkt) maar vooralsnog ouderwets op de emmer voor de sanitaire stop.

Ken je het gevoel van het vooruitzicht van meisjes die rustig slapen en samen met je echtgenoot van de sterrenhemel genieten met een glaasje wijn ..of zo. Nou mooi niet.

Jinke wilde zelf na het eten naar bed...jaja leuk en spannend samen in het vooronder. Slapen ho maar. De meiden hebben 2 uur liggen dollen en waren beiden hardstikke moe. Slapen is te spannend. Het leek de eerste week in de caravan wel..en Jinke moet maandag weer naar school...

Affijn na ongeveer 10 keer kijken, hebben we besloten dat ik ook maar in mijn kooi moest en Ernst, na nog even bij de meiden heeft gezeten, ook....Eindelijk wilde het slapen dan een beetje lukken.

De sterrenhemel was overigens prachtig maar het was inmiddels laat en wij waren moe. Een avondje samen is tegenwoordig een avondje samen met z'n vieren. ;-)

Yasmin heeft overigens leuke woord combinaties. Voorbeeld: plassen en nog is "Nlag". Bang of eng is eigenlijk beiden..."beng". Schattig he!

Morgen gaat Yasmin voor het eerst naar de peuterspeelzaal. We zijn heel benieuwd hoe dat zal gaan. Het voor-oefenen "zonder mama te zijn" is niet zo van gekomen. Mijn ouders zijn in Canada, schoonouders waren in Limburg. Gelukkig is de juf heel lief en begripvol en mogen we het heel rustig opbouwen indien nodig. Ik mag erbij blijven of proberen even een boodschap te doen..nou ja, we gaan het avonturieren. Wie weet gaat het hardstikke goed. Met kindjes vind ze zeker weten leuk. Is ze ook gewend geweest natuurlijk. We zijn wel al voor de vakantie een paar keer bij de psz gaan proef-spelen. Dat ging toen goed (met mama in de buurt). Duimen jullie mee?

Jinke is vanmorgen voor het eerst weer naar school. Ze was heel blij en opgewonden. Vorige keer vond ze het na de zomervakantie superspannend. Nu was ze alleen maar enthousiast!

Vanmiddag gelijk na school naar de tandarts voor controle. Ook Yasmin..hmm die heeft wel enkele hoekjes e.d. van haar tandjes af. Hoe dat gekomen is weten we niet. Misschien door vallen in het tehuis? Of op de bedrand? Wie zal het zeggen. Tanden poetsen had ze destijds duidelijk nog niet eerder beleefd. Ik ben benieuwd wat de tandarts zegt. En..of het lukt om in d'r mondje te mogen kijken. Je weet wel...witte jassen heeft ons smurfje het niet zo op!

Horen jullie later,

Later!

Marlies

Schattige kids in schatkids.

Nog steeds vakantie. Er lijkt geen einde aan te komen. Je kunt ook zo ontzettend veel of heel lang niets doen in de lege dagen die voor en achter ons liggen. Ze duren soms ook heel lang...

Hoe komt dat nu?

Yasmin heeft een week geleden weer middenoorontstekeing opgedaan. Hoge koorts, lange schootdagen bij mama en verplicht teletubbies en zandkasteel kijken voor alle partijen. De nachten...die duurde ineens ook veel langer. Elk uur een huilpartij van Yasmin vanwege oorpijn. Dus een kuurtje van de huisarts. Vandaag voor het eerst het gevoel dat ze misschien aan het winnen is.

Vorige week voor het eerst gezeild met de meiden. Althans een poging daartoe gedaan...Het viel niet mee die twee beneden in de kajuit te houden. Yasmin moet plassen als we overstag gaan. En als ze moet plassen is dat wel nu per direct. Jinke loopt te brullen of ze de chips zak mag open trekken..hmhm Ze hebben neus voor momenten dat je toch maar ja zeg of nog meer JAHA en nu even rustig..(ook als je aan de telefoon bent bv)

Yasmin noemt het plassen "nog"en grijpt naar d'r kruis. Overduidelijk boodschap lijkt me. Moet ze een grote boodschap grijpt ze naar de billen. ;-)) Ik begreep alleen niet waarom ze dat "nog" noemde. Totdat ik mezelf hoorde vragen..moet je NOG plassen?

Gisteren naar schatkids geweest. Wel s'morgens zodat Yasmin ook nog wat energie had. Klimmen en klauteren. Ook voor mama's als ze er met de dikke billen door konden!

Wat een feestje!

Wie had 5 jaar geleden gedacht dat ik ook ooit in zón tent rond zou lopen en klauteren met twee van de schattigste schatjes van de hele wereld. Wereldkinderen. Onze wereldkinderen!

Zo dadelijk naar dierentuin Ouwehand in Rhenen waar we een jaar-abonnement van hebben.

Ravot apia is daar favoriet. Yasmin is een echt klim aapje. Ze doet het niet onder voor de ietsjes voorzichtigere Jinke.

OK we gaan weer klaarmaken voor vertrek naar de zoo. Even nog wat foto's.

Thuis en puinruimen!

We zijn weer thuis. Tjong jonge wat zijn de dagen omgevlogen. Wij vinden het jammer dat de vakantie weer voorbij is. Dinsdagavond ivm aangekondigde regen de voortent ingepakt. De meiden werden vervolgens zo onrustig dat we uiteindelijk dezelfde avond maar zijn vertrokken naar Veenendaal. Je merkte aan driftbuien van Yasmin en het ook daadwerkelijk uitspreken door Jinke dat ze naar huis wilde dat het tijd was om door te pakken. Zo gezegd zo gedaan.

De meisjes zijn wel heel erg blij weer thuis te zijn. Yasmin was helemaal hieperdepiep blij en gelukkig met d'r eigen vertrouwde omgeving. Ook het slapen gaat gelukkig weer goed. Ze heeft de dag erna thuis alleen maar staan dansen. Echt!

Wat hebben we de laatste week in Kawijk nog gedaan ...tja hmm even denken hoor. Scheveningen aan gedaan en lekker aan de boulevard geflaneerd en uit gegeten met Ylse en Erik.

Verder nog een keer afgesproken met Peter, Barbara, Josephine en Olivier. In Katwijk hadden ze zaterdag een reddingsdemonstratie met helicopters en parachutisten en een oude reddingsboot die met paarden de zee in werd getrokken. Toch indrukwekkend ouderwetse paardenkracht! Met de beide families in een strandtent gegeten en gestoeid op een springkussen.

Pake en oma Antje waren ook present en zo hebben we toch weer e.e.a. beleefd.

De vooruitgang van Yasmin is het zelfvertrouwen dat ze zichtbaar weer thuis uitstraald. Ze is is langer en dikker geworden. )vast van al dat gezonde eten euhum...patat en zo..Ook haar spraak is duidelijk hoorbaar vooruitgegaan.

Ik hou het kort. We zijn nog steeds druk met puinruimen, wassen draaien, caravan poetsen,neefje logeren, circusbezoek voor Jinke en de dagen vliegen voorbij.

Marlies

Vakantie!!

Heerlijk vakantie! Wat is het genieten en wat hebben we enorm mazzel met het weer. Een enkel regenbuitje gehad maar dat mag geen naam hebben. Verder heerlijke temperaturen, zonnetje prachtige zee, sleurhut, tent, mannetje en twee uitgelaten meiden.

Je begrijpt dat nu je dit leest ..Ernst heeft de laptop bij zich..Jinke zegt: Papa heeft de "letop" bij zich ;-)

We zijn wat eerder vertrokken om wat extra mooie daagjes erbij te pakken. Dat kwam allemaal goed uit. De caravan op de oprit gaf de meiden al onrust dus blij dat we eerder zijn gegaan. Eenmaal in Katwijk snapte Yasmin er helemaal niets van. Wij aan het klungelen met de "beroemde ruzieveroorzakende voortent". Yasmin stond erbij keek ernaar en vond het allemaal maar niets. Ze wilde van alles.. behalve even geduld hebben tot dat wij klaar waren met die stomme tent. Het hielp niet dat Jinke tot twee keer aan toe tent-stokken verstopt heeft...geen wonder dat wij de "puzzel" niet snapten. "Gelukkig" had Ernst van mijn vader uitgelegd gekregen wat de voor- en achter tentstokken waren....NOT!!! Het was maar goed dat wij vrouwen over een zo practisch technisch vermogen beschikken dat we zonder een greintje twijfel de tent in elkaar gezet krijgen ;-)) Toen Yasmin zag wat het uiteindelijk werd kwam er een dikke glimlach op haar gezicht aaaha een "huisje".

Yasmin durft nu dan toch een beetje op het zand te lopen maar alleen omdat het moet. De zee vind ze prachtig en ze heeft geen watervrees. Ze staat tot klappertanden aan toe in de golven en zegt: "nog". ( =nog een keer).

We zijn bij Olivier (China-provinciegenootje van Yasmin) op bezoek geweest en we werden meer dan hartelijk ontvangen. Jinke en Josephine zijn gaan spelen en die hebben we niet meer gezien. Olivier en Yasmin zijn volgens de beide ouder-echtparen enorm verandert en gegroeid. Echt fijn om te zien. Heerlijke BBQ met prachtig weer en een grote speeltuin! Het is voor ons als ouders ook heerlijk om even bij te praten en zoveel herkenning en erkenning te krijgen over de laatste maanden met gezinsuitbreiding. Wij hebben toch elkaars "bevalling" meegemaakt en dat schept band.

Uiteraard is het op vakantie-zijn voor de meiden enorm spannend en leuk. We proberen Yasmin uit te leggen dat we straks weer naar huis gaan naar haar eigen bedje en opa's en oma's want ze vertrouwd het niet helemaal. Het zich overgeven aan de slaap is erg moeilijk voor haar. Ook zien we weer wat meer 2 jarige driftbuien. Stampvoeten en "Nee-mij" is veel te zien en te horen.

Ook Jinke heeft smorgens een huilbuitje dat ze haar bedje mist en haar knuffels. Gelukkig is het haar goed uit te leggen en te troosten.

Ernst is nu even hardlopen langs het strand. Ik ben vanmiddag even gaan shoppen. Een blingblinghorlogie gekocht op de vakantiemarkt ;-) en zo komen ook wij aan onze "eigen" tijd. We zijn pas op de helft ladieda.

Suikertante Ylse (zus Ernst) woont vlakbij en is al een paar keer bakkie komen doen. Altijd weer goede kadoten bij zich. (is haar 6de zintuig denk ik) Mijn ouders komen morgen een stukje fietsen door de duinen. Mijn dinnetje Anneloes komt nog buurten. En strand met veel zand! Meisjes aan het scheppen en tutten aan de waterlijn. Zo vliegen de dagen voorbij.

Liefs Marlies