Hallo allemaal,
Alweer twee weken thuis. De tijd is echt omgevlogen. We hebben deze week lekker papa nog thuis gehad. Vroeg naar bed met z'n vieren en s'morgens met z'n viertjes naar school wandelen. Yasmin zit al in de kinderwagen en vind het ook leuk. Yasmin is beduidend zwaarder geworden en de sling werd toch wat teveel voor mijn rug ;-) Ze eet inmiddels potjes voor kindjes van 8 maanden!
Voorop de fiets in het zitje begint Yasmin ook leuk te vinden nu het windscherm geregeld is. Een traphekje begint noodzaak te worden...echt passende schoenen ook.
Pasfoto's maken is goed gelukt. Ze heeft niet gehuild dus we kunnen er bij de IND (immigratie en naturalisatie Dienst) mee voor de dag komen. TBC foto maken bij de GGD is ook gelukt en was oke.
Vanmiddag naar de kinderarts geweest. Dat kon gelukkig gewoon bij de polikliniek in Veenendaal. Dr Meijers was een echte kanjer en had duidelijk veel vaker adoptiekindjes nagekeken. Hij volgde een duidelijk protocol. Yasmin heeft hem tijdens het onderzoek van zich afgeslagen geduwd en geschreeuwd...dat werd als een zeer goed teken gezien. Pittig en gezond gedrag. De laborante dacht hier anders over. Met twee vrouw sterk zijn er 5 buisjes bloed afgenomen. Affijn ik had mega-klotsende oksels maar het is gelukt. Wel moet Yasmin, zoals te verwachten was, door naar de KNO arts. Ivm neus-amandelen die zo ongeveer op d'r knieeen hangen. Petra (mijn zus de kinderverpleegkundige) was mee en dat was fijn voor de mentale ondersteuning van moeders. We hebben vervolgens maar patat gehaald. Ik vond dat we dat wel verdiend hebben ha! (yasmin lust (nog) geen patat.
De meisjes samen gaat heel erg goed. Zeer gezond ""zussen-gedrag" te zien in al zijn facetten en van beide zijden.
Yasmin te leren kennen is een genot. Het is een vrolijk lachebekje met tikje ondeugend temperament. Ze is nu echt op ondekkingspad in huis. Ze heeft ook echt "plannetjes"van een twee jarige. Ja het is een echt feestje dit kind. Ze kan al papa zeggen. Weet heel goed wie mama is, wie Jinke is en Flappie haar knuffel. Ga maar liggen, of zitten, of kom je eten, dit begrijpt ze allemaal prima. Geluidjes die ze maakt zijn hele harde vreugde schreeuwen, heel veel en hard giegelen, en tuu tuu is nog wel het meest gemaakte geluid. Nou ja en huilen en moppperen kan ze ook natuurlijk.
De dag is weer om. De bed procedure wordt gestart. Daarna puin-ruimen ;-) en zelf naar bed!!!
trusten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten