maandag 31 maart 2008

Gezinsleven






Hallo lezers,


Het is alweer even gelden dat we wat geschreven hebben. Geloof me ik heb niet niets gedaan. Ik voel me zo druk als drukke Betje en om nu te zeggen wat heb je dan gedaan. tja..gezinsleven he!


De meisjes gaan beiden lekker. Jinke vind het zoals gewoonlijk heerlijk op school. Ze zijn begonnen met een project "Couscous en Appelmoes." Het beter leren kennen van elkaars culturen op school. Een hardstikke leuk initiatief. Wij mogen ook wat vertellen over China. Ik weet nog niet waar ik de tijd vandaan moet halen om het voor te bereiden maar dat zien we nog wel. Jinke wilde niet hiervoor op de foto voor de brochure. Ik was in eerste instantie een beetje teleurgesteld maar vond dat zij heel standvastig gereageerd had. Nee is nee en ze wilde niet punt uit. Haar goed recht om iets spannend te vinden en zichzelf te beschermen.


Yasmin durft steeds meer. Ze zoekt ook wat contact met opa's en oma's. Ze zwaait bijvoorbeeld en ze geeft een high five. Maar voor ons heel fijn dat Ernst inmiddels volledig geaccepteerd is en hij is nu echt goede tweede haha. Maar eerlijk is eerlijk het naar bed brengen door Ernst van de meisjes is een groot feest. Ik kan hier van mee-genieten door de babyfoon!
Keten en lezen en grappen en grollen en dan ook nog slapen!! Dat is een heel fijn moment voor mama zo aan het einde van de dag ;-))

De ochtend tijden van wakker worden gaat omhoog..net nu we zomertijd krijgen. Dat voelen de dametjes kennelijk aan..nu moeten we ze waarschijnlijk wakker gaan maken. Het moet niet gekker worden...


Via Irene P. een link gekregen met cantonese kinderliedjes. Je kan dan ook de liedjes luisteren via de pc voordat je de cd besteld. Ik klik op de liedjes en bij het derde liedje komt Yasmin van de andere kant van de kamer naar de PC rennen en houdt met twee handen de rand van mijn stoel vast en begint te swingen joh! Hoofdje hard heen en weer, heupjes wiegen en om het af te maken een beetje mee-neurien. Ik werd er zelf helemaal emotioneel van. Ze hebben in het tehuis dus muziek gedraaid en ze weet wat dansen en zingen is. Zucht van opluchting. Ze hebben daar de toch tijd voor gehad.


Yasmin en het eten gaat goed. Toch maak ik me wel eens een beetje zorgen om bv het grote aantal poepluiers van de laatste anderhalve week. 6 of 7 per dag is teveel. Tís dun en een hoop werk. Maar bovenal ..gaat de voeding er niet te snel door. Droogt ze niet uit. Welke voeding moet ik nu op letten. Geen melk. Nauwelijks appelsap en alle andere dingen die je met huis en tuin dingen probeert. Nu met vsm pilletjes begonnen. t'Lijkt sinds vandaag wat beter te gaan. Ze was duidelijk wel pierig en had een kort lontje en ze had ook wat verhoging. Ja ach ik weet ook wel kinderen zijn wel 8 keer per jaar ziek, Yasmin moet qua darmen en spijsvertering wel wennen maar toch he..nou ja moeder-zorgjes.


Jinke en Yasmin samen gaat nu heel vaak goed. Yasmin doet in alles Jinke na. De goede en minder goede dingen. Jinke moppert altijd tijdens het haren kammen, Yasmin doet het precies zo na. Jinke loopt met de buggy door het huis te sjeesen, Yasmin net zo hard er achteraan. Jinke geeft Yasmin een mep, Yasmin mept terug. Jinke springt op de bank, Yasmin toch wel en nog wilder ook. jaja het is een genot om ze samen te zien spelen.


Vanavond na het eten ging Ernst met Jinke oefenen met fietsen zonder zijwielen (Jinke wilde/durfde dit eerder niet) en besloot vandaag uit zichzelf dat het nu wel kan..Dus Yasmin en ik zijn een ommetje te voet gaan maken. Ik kuier rustig en Yasmin kuiert heel stoer 2 meter bij mij vandaan met zo'n blik van "kijk mij eens durven". Handjes net als mama in d'r broekzakken. Aaah het leven is dan zooooo goed!



Liefs Marlies

zondag 16 maart 2008

Nog wat foto´s





De wereld op z'n kop!


Jaha de wereld is heel anders als je het op z'n kop bekijkt. Verfrissende kijk op zaken. Zou ik zelf ook eens moeten doen....


Jinke is erg orgineel en succesvol in het bedenken van andere en nieuwe manieren. Yasmin die doet haar ding en ziet wel waar het schip strand. Lukt het niet kan je altijd nog heel hard om je moeder huilen. Die lost het alsnog samen met je op. Heeft gedeeltelijk met haar leeftijd en achtergrond te maken maar ook het type kind. Ze is fysiek duidelijk roekelozer dan Jinke. Ze heeft regelmatig blauwe plekken omdat ze valt tijdens het full speed rennen of haar hoofd stoot tijdens een klauterpartij. Ik heb zelf ook al een fiks aantal kopstoten ontvangen door fysiek actieve spelletjes die ietwat roekeloos en vol vertrouwen in zichzelf en mij worden uitgevoerd. Ze klimt met gemak langs mijn benen omhoog naar boven. Van de commode in mijn armen springen als spelletje is ook heel leuk. Ik moet wel heel erg op mijn qui vive zijn omdat ze voor de lol en expres`naast`mijn open armen springt. Lekker spannend, nog harder lachen! Gisteren kroop ze zomaar ineens zelf en met gemak de trap op. Alsof ze dat ineens besloot. Ik stond een paar treden achter haar en bij een applaus van Jinke en Ernst draait ze zich abrupt om en springt zo naar mij toe. Schrik. Door de spijlen langs de trap past ze ook. Heeft ze zelf gemeten en mij bijna een hartaanval bezorgd.

Wat opvalt is dat ze in het begin als ze zich stootte geen sjoege gaf. Nu begint ze hard te huilen en komt ze naar mij voor troost. Wat een progressie!

Ook haar `praten´gaat denk ik heel aardig. Papa, mama Ji ~Jinke, kijk, die, uit, aan, pop of poep, oh oh, boem,ballon of iets wat daar op lijkt. En gisteren hoorden Jinke en ik een duidelijk een/twee/dwie. Ze kan ook mama zeggen op zo´n dweeperig lief toontje dat je denkt nu komt er een heel verhaal maar dan stopt het omdat de woorden ontbreken. Echt heel lief.

Wat ik bijzonder vind is dat ze tijdens de eerste twee weken in China vermoedelijk het meest angstige en behoudende kindje was van de hele reisgroep. Het is net een prachtig wild roosje wat heel langzaam opengaat en tot bloei komt.


Jinke is van de week door de vader van Ernst en Ernst zelf een keer naar school gebracht. Juf Agnes zag dit en wilde even zeker weten wie dat de nu was. Ze vroeg in de kring wie door haar opa naar school gebracht was. Jinke reageerde niet. Wie is er door haar opa in een rode jas naar school gebracht. Weer geen reactie. Niks voor Jinke. Jinke door wie ben jij naar school gebracht.....door Pake ...Heerlijk he.


De meisjes samen gaat ietsjepietsje beter. De momenten dat het samen goed gaat worden wat meer en de momenten van dikke stress iets minder. De ochtend tijden wisselen nog wel wat. Meestal 05.50 uur Yasmin de eerste geluidjes. Soms kunnen we d'r laten liggen en soms halen we haar toch maar omdat Jinke anders wakker wordt. Jinke heeft eigenlijk altijd rond 06.20 uur haar interne wekkertje. Nog even gezellig in het grote bed en dan begint de dag.


Langzamerhand maken we ook wat afspraken met anderen dan de familie. Het is wel zo dat we dat het liefst s´avonds tot niet te laat of overdag maar dan kort. Yasmin moet al 4 keer mee naar school, mee met boodschappen doen, Jinke heeft vriendinnetjes te spelen enzv. Drukte geeft onrust en zoals bij de meeste kinderen is het hier de ouderwetse `rust en regelmaat` wat de klok slaat gewoon omdat dat werkt.


zondag 2 maart 2008

Dag met een sterretje *






Hallo Allemaal,

Donderdag zijn we naar de dierentuin geweest. Het is tenslotte vakantie voor Jinke. We wonen vlakbij Ouwehands dierenpark in Rhenen. Sterker nog..we hebben weer een jaar-abonnement genomen. Heerlijk naar ravot-aapia. Mijn zus Petra met de drie kids gingen ook mee. Het ging echt super!
Yasmin kijkt nog niet zo ver om zich heen. Haar cirkeltje is echt de wandelwagen en Jinke en mij. Net als voor op de fiets is haar blikveld nog niet zo ruim. (op de fiets is het de fietsbel en mijn voorlampje, mijn handen, de handvaten enzv.) De kleine stokstaartjes zag ze nog het best. Ik had haar dan ook pal voor het raampje geparkeerd.

Tijdens de lunch konden we met moeite een tafeltje bemachtigen in ravot-aapia en wat denk je...naast een tafeltje met een echtpaar met drie chinese dochters. Toeval bestaat niet. Wat mij dan later aan het denken zet is dat de moeder van het andere tafeltje direct zei dat ze al had gedacht dat Yasmin nog maar kort thuis was.
Net als ik dat ook gelijk zag tijdens de eerste ontmoeting met onze "zeeland vakantie-buurtjes" 2 jaar terug. De toen driejarige Senna die ook net thuis was. Wat is dat dan? De blik van het net thuisgekomen kindje? Kort om zich heen kijken en vooral de moeder in de gaten houden? Haardracht? Toetje? Het zijn denk ik vooral de vibes die moeder en kind naar elkaar uitstralen. Dat beginnende hechten! Ik had er graag nog even met deze ervaren moeder ervaring uitgewisseld. Het was er jammer genoeg niet de plaats en het tijdstip voor.
Ook vroegen ze gelijk of Yasmin uit de provincie Guangdong kwam..ja het zuid-chinese toetje van Yasmin herkende ze ook van hun middelste dochter!

Jinke heeft een nachtje gelogeerd bij oma Lies en opa Frans. We waren benieuwd hoe Yasmin hier op zou reageren..Die genoot VOLOP van alle aandacht geheel en al voor haarzelf. Gelukkig heeft Jinke ook volop genoten bij opa en oma samen de neven en nichtje. Het was weer even ouderwets rustig in huis met maar een kindje. Krantje lezen behoorde zowaar tot de opties!
De meisjes waren toch weer blij elkaar te zien en momenteel breken ze de keet hier half af. De jaloersie-reacties worden afgewisseld met druk achter elkaar aan rennen en gillen en giegelen en keten.
We gaan de meisjes op bed leggen. Het gekke-uurtje na het avondeten is weer voorbij en het is hoog tijd voor wat slaap ;-)
Drie keer raden voor wie haha!

Liefs Marlies