Temperament.

Yasmin is ondanks haar angsten of moet ik zeggen juist door haar angsten enorm driftig. Ze kan zich net als in de reclame dramatisch op de grond werpen en helemaal opgaan in een 2-jarige drift/huilbui. Frustraties vanwege het niet kunnen praten helpen niet. Zere oortjes en een beetje doof zijn helpen niet. Ook jaloerse Jinke die het moeilijk vind om haar spullen te delen helpen niet. Een moeder met een snel droppende energie-level na 4 maanden stroop aan haar billen helpen niet. Een vader die overdag veel weg is helpt niet. Maar vooral het nu verwerken van het uit je bekende omgeving gerukt zijn. Overweldigend veel nieuwe mensen ontmoeten, andere taal, geur, eten, verzorgers. Het moet allemaal in een kader gaan vallen. We doen met z'n allen in het gezin zo ontzettend ons best. Soms moet je ook wat meer loslaten want altijd je best doen breekt na verloop van tijd op.

Momenteel vliegen de peuter-kleurpotloden door huiskamer en hup het doosje erachteraan. Uit frustratie, als er iets niet lukt, trekt ze ook aan haar eigen haar of slaat ze zichzelf. Zucht!

Hoezo temperament!!!

De nanny van het kindertehuis zei al dat Yasmin "bossy"was. Ernst draaide met zijn ogen en zei tegen haar "She will feel right at home. I am used to that, now I have three bossy women in the house ;-))"

De momenten van ultiem geluk...gisteravond hebben we met z'n drieen een stukje gewandeld na het eten. Yasmin met de "nieuwe" kinderwagen van Louise, Jinke gewapend met papier en stift, mama met 2 kids richting parkje. Jinke had van de juf op school geleerd alle borden op te speuren en dan de letters en cijfers ervan op te schrijven. We liepen dus van het bord "Te Koop"naar het bordje "Heras" hekwerk naar straatnaambordjes "Roggeveld" enzv. Ze schreef alles op voor juf Marjo. Helemaal leuk.

Laag zonnetje door de prachtige fris groene bladeren van de de bomen van het park. Ja da's echt genieten.

Nou we houden de moed erin, zoeken een paar onsjes energie en gaan er weer voor.

Liefs Marlies